Wienanda
'Doe zelf maar uitladen!' krijs ik naar de taxi chauffeur. Overal staan koffers, als teken dat er al iemand binnen is. Zodra ik ze had zien staan had ik alles bij elkaar gegild. De man die me naar dit huis moest brengen had me verbouwereerd aangekeken, maar ik had alleen maar op de hoofdleuning staan bonken dat hij sneller moest.
'Hoi!' gil ik als ik in de hal sta. Ik hoor of zie niemand. Maar dan komt er een geluid van boven. 'Hoi!' Het klinkt enthousiast en zenuwachtig tegelijk. Ik stuif de trap op. Waarschijnlijk ben ik nu veelste hyperactief en ik zou wel kunnen stuiteren van geluk en blijheid.
Ik herken haar meteen als ik haar zie. Zij mij kennelijk ook want ze begint op en neer te springen. 'Kabouter!' gil ik keihard terwijl ik op haar nek spring om dr te knuffelen. Tegelijk zie ik dat de Kabouter-Bijnaam niet echt van toepassing is, nu ze op hakken staat.
'Sinds wanneer ben je er?' vraag ik. 'Net een half uurtje,' zegt Elise. Ze staart me nog steeds glimlachend aan en tegelijk beginnen we elkaar weer te knuffelen. Zo'n gek iets, als je elkaar alleen via internet ziet en opeens is diegene er gewoon. 'Waar is jouw kamer, waar is mijn kamer?' vraag ik. Elise wijst naar haar kamer. 'Die zie je zo wel, ik wil de jouwe zien!' We beginnen te giechelen en rennen door elkaar door de ruimte.
Dan gooi ik een deur naast Elise's kamer open en begin weer te gillen. Mijn kamer. Helemaal van mij. Ik bekijk alles zorgvuldig en laat me op het bed vallen.
Elise pakt een kussen en begint me ermee te slaan. Grijnzend pak ik een andere om terug te kunnen meppen. Uiteindelijk vallen de veren er nog net niet uit, maar het geeft niet. Ik kan hier zo goed wennen. 'Hoe is de rest van het huis?' vraag ik. Elise haalt haar schouders op. 'Nog niet gekeken.'
Beneden vinden we een enorme kamer. Elise, die achter me staat, begint te gillen. 'Een tekentafel! En schildersezels!' Verrukt kijkt ze ernaar. Ik richt me op de bureau's. Kennelijk heeft iedereen er één voor zichzelf want er staan namen bij. Haastig zoek ik de mijne.
'Ik heb een panda laptop!' zeg ik tegen Elise. Ze hoort me niet en ik bekijk de rest van het bureau. Make-up dingetjes, mokken en een tas. Helemaal mijn smaak. Ik wil net Elise's bureau gaan zoeken als de deur in de verte slaat.
